Zo morgen een lange dag te gaan dus vanmorgen lekker relaxen aan het zwembad. Dat hebben we wel verdiend en moeten we ook incalculeren met onze peuter. Dus in de ochtend na het ontbijt de zwempakken aan en heerlijk plonzen met zijn drieën. In de middag lekker lui in de ligstoel wat gegeten en daarna Luuk naar bed om na zijn tuk naar Chinatown te gaan. Mel moest nog wat potjes met tijgerbalsem hebben. Dan niet die groene maar die lichtgroene met een paarsgestippelde dop 😕. Dus op jacht.

De Uberapp weer een taxi laten vinden en op naar de Chinezen.  

Nou, daar hebben we er genoeg van gevonden. Goeiedag zeg! Het leek de Zeedijk wel, maar dan ook alles nog eens dubbel, omdat er langs de straat allemaal eetkraampjes ontsprongen. Wat een heerlijke luchten van niet te ontcijferen gerechten. Met zijn 3en vonden we het helemaal prachtig. Steegje in steegje uit om overal wat anders te ontdekken. De grootste attractie was hier toch ook wel weer Luuk. Wij denken dat als we voor iedere foto die ze van Luuk nemen 100 Baht vragen we de reis er ruimschoots uit kunnen halen. Aandacht vindt hij helemaal geweldig. Alleen dat aan hem zitten. De gruwel heeft hij er inmiddels van. De alerte houding neemt hij steeds meer aan en weet ook wie hij wel aan zich laat zitten. Smaak heeft hij zeker!! Ahum.

Na het slenteren gaat het natuurlijk wel tijd worden om weer te eten. Want dat doen ze hier de hele dag. Daar zien ze niet naar uit, maar toch.  Het trottoir ontpopt zich tot een boulevard van eetstalletjes. Van insecten tot echte pekingeend. Zo gek kun je het niet bedenken. Geweldig! Nu zeg ik altijd dat ik alles lust en dat moet ik dan ook op gezette tijden bewijzen. Nee oma en bappie, zure worst is geen eten dus dat telt niet mee!!!

Dus de eerste de beste insectenbar was het raak. Daar lag alles van redelijk formaat wat kroop en bewoog. Nu moest ik toch aan mijn proteïne werken, dus kom maar op met die gefrituurde bugs! Zoals je op de foto kunt zien, was het echt smakelijk. De lange dingen zijn bamboelarven en die andere werkelijk geen idee! Geeft niet, want zonder de ketjap smaakt het toch nergens naar.

Mel werd al misselijk bij de gedachte en bij Luuk ging zijn klep al open en heeft er ook een paar geproefd. Vond er net als papa helemaal niets vreemds aan. Dus weer een bewijs dat ze het potje bij het VU niet hebben verwisseld. Toen de ultieme klapper, namelijk de schorpioen op een stokje. Lekker knapperig gefrituurd met een vleugje ketjap. Smaakte hetzelfde als die dingen in dat bakje. Dus hebben we ook weer gehad. Daarna nog heerlijk “normaal” streetfood gegeten en afgesloten met heerlijk fruit.

Daarop kreeg Mel het lumineuze idee dat ze met de tuktuk terug wilde rijden. Zo’n rokende raket op 3 wielen waar je pas op mag rijden op het moment dat je voor al je rijbewijzen 3 keer bent gezakt. Ja, want Luuk vindt dat ook wel leuk. Normaal doe ik de onderhandelingen met het transport, maar deze ligt gewoon bij Mel.

Voor als het fout zou gaan zeg maar 😇. Mel absoluut niet voor 1 gat te vangen slaat zo’n piloot aan de haak en komt tot een deal… shit…. nou ja, gewoon gaan. Luuk zat al op de bank en was er helemaal klaar voor. Begon al te mekkeren van ongeduld. Hup daar gingen we met zijn 3en. Moet  zeggen, was nette piloot. Hij bracht ons zonder brokken naar het hotel. Waar luuk weer begon te mekkeren, want we stonden stil. Hahaha!

Snel de beste man betalen, want morgen om half 6 staat de wekker. Papa heeft niet goed gekeken naar welke drukte op welke dagen en heeft de goedkoopste geboekt 😞. Waardoor we in hell traffic naar het vliegveld moeten.

Alle dagen heeft Luuk zijn tent al opgeslagen op het onderste stapelbed en slaapt hij als een roosje. Waarschijnlijk dacht hij vannacht nog even terug aan de gemaakte u-turn met de tuktuk, want hij stortte met tent en al tussen het bed en de muur. Uiteraard de schrik bij ons alledrie en hem direct weer met tent en al er tussenuit gevist en weer op bed gezet. Luuk natuurlijk huilen, maar niet van de schrik zoals wij dachten, maar om het feit dat zijn beer niet meer aan de goede kant lag… 😏 Na dit probleem te hebben opgelost en een check te hebben gedaan, zijn we met zijn allen weer voor paar uurtjes in slaap gevallen.

De reisdag liep als een zonnetje. De rit naar het vliegveld ging zonder file. Dus we stonden veeeeel te vroeg op het vliegveld. In het vliegtuig zat Luuk lekker naar buiten te kijken en met het luikje van het raampje te spelen. Open, dicht, open, dicht, enz. De rit met de taxibus naar het hotel ging top. Hadden een heerlijke riante bus voor onszelf. Dat was het geld wel waard.

De komende 3 dagen zitten we in Phuket en gaan we lekker naar het strand om donderdag met de boot naar Krabi te varen.

Nu ligt de kleine man heerlijk te tukken in zijn tent en wij kunnen heerlijk eens op het balkon zitten om als muggenvoer te dienen.

Wij zeggen sawaddie en tot de volgende blog.