Daar zijn we weer. Het heeft even mogen duren met het bloggen, maar dat komt mede doordat we hier echt niets meemaken. Het is een voortzetting van het voorgaande blog op een nieuwe plek, namelijk Koh Lanta. Het eiland waar Mel naar uit heeft gekeken. Weer een stuk minder toeristisch dus wat ons betreft weer een stuk interessanter qua locatie.

Maandagochtend met het taxibusje van het hotel naar het vliegveld gereden voor een gereduceerd tarief. We hadden al 4 dagen ruzie met de douche en als coulance kregen we goede korting. Dus weer bewezen dat klagen helpt!

Dus na het ontbijt onderweg en bij National de auto ophalen. Wat schetste onze verbazing, bij iedere balie stond er een autostoeltje waarvan ze in Nederland riepen op fora en bij de verhuurder dat deze er niet waren. Dus hadden we zelf voor die tijd maar wat geregeld en moeten zeggen, dat bevalt prima. Het is geen maxi cosi met certificaten en botssterren, maar Luuk zit vast. Daar laten we het maar bij.

De auto werd voorgereden  en tot onze verbazing bleek het een grotere auto te zijn dan we hadden verwacht. Dus geen getetris met de koffers, dat ging prima zo! Even de schade opgenomen oftewel foto’s gemaakt van de hele auto, want overal zat wel wat. Maar verder heel knap.

Niet vergeten aan de goede kant in te stappen. Luuk al helemaal blij dat de deur linksvoor openging, alleen tot zijn verbazing zat er geen stuur. Dat was even vreemd. Hier rijden ze aan de linkerkant van de weg dus stuur zit ” verkeerd”.

Luuk ingebouwd en mama achterin gedumpt en rijden naar Koh Lanta. Oké, heb wat ruzie met mezelf en de rest van het verkeer, omdat ik stiekem  steeds naar rechts wil. Plus als ik richting aangeef, gaan de ruitenwissers aan. Zitten ook contra. Zorgt voor wat hilarische toestanden.

Na anderhalf uur sturen en een ferry te hebben gehad, zijn we aangekomen op Koh Lanta en bij Escape Cabins. Een heerlijke plek een stuk van de weg af met 6 kleine huisjes om een redelijk zwembad gebouwd. Veel privacy, heerlijk rustig.

Hier vervallen we weer in het ritme eat, sleep, beach, repeat. Iedere ochtend op het strand ontbijten. Met de auto een heerlijk strandje opzoeken en dan als Luuk zijn tuk doet aan het zwembad bijkomen.

Aan het strand zit een superrestaurant wat gerund wordt door zoals ze dat hier noemen Katoey. Zeg maar transgenders. Echt superaardig en helemaal gek van Luuk. Andersom ook, want hij kent ze inmiddels allemaal en loopt daar ook rond alsof hij het baasje is. Echt grappig.

Zoals op Facebook al stond, krijgt hij iedere ochtend zijn banaan en komt die dan heel triomfantelijk laten zien bij ons om hem vervolgens heerlijk op te snacken. Allemaal zo super laid back hier. Echt een superplek!

Hij vermaakt zich net als ons helemaal top. Al begint het einde nu wel snel te naderen.

Al is het hier zeker niet allemaal koek en ei hoor. Het zeewater kan je echt niet gebruiken om af te koelen zo warm is het. Plus het is zo helder dat je de vissen ziet zwemmen en alles dus ziet…brrr. Ook is het strand een koraalstrand waardoor je de hele dag een pet moet dragen of zonnebril omdat het zo fel is voor je ogen. Plus het is zo fijn als stof waardoor je het echt overal tegenkomt. Ja echt overal. Door de zon wordt het ook zo ongelooflijk heet!! Iedere keer als je van het strand afkomt, zie je dat je velletje een bruinachtige kleur krijgt die je er echt met geen mogelijkheid afkrijgt onder de douche. Doen er echt alles aan om die kleur niet te krijgen. Zoals veel in de schaduw zitten, onder een parasol. Ons verplaatsen met de auto in plaats van de scooter of lopend. Nadeel van deze kleur is dat de mensen denken dat je een arme sloeber bent.

Want rijke mensen werken binnen en zijn wit. Arme mensen werken op het land, dus worden bruin. Want korting met deze kleur krijgen we niet hoor. Door de warmte verlies je zoveel vocht dat je dat moet blijven aanvullen met smoothies en fruitschalen. Iets anders hebben ze niet. Ook het eten is raar. Geen betonnen vloer binnen, maar gewoon buiten eten. Ze zetten de tafels en de stoelen op het strand neer! Zit je met je blote voeten in het zand!! Echt vreemde gewoontes. Dus ook wel wat nadelen hoor zo’n vakantie!

Wat wel grappig is, is dat waar in Nederland iedereen zich druk maakt om beschermde kleding, met hoeveel man je maximaal op een brommer kan en mag en vanaf welke leeftijd met hoeveel CC, is hier het criteria of je hem kunt betalen. Zo ja, dan ga je toch lekker sturen op dat ding.

Wat betekent dat je je nek hier echt breekt over de scooters. Meest gevaarlijk zijn de toeristen die in 1x op een motor(tje) zitten en zich gedragen als de ghostrider! Verschrikkelijk! Zeker als je zoals wij wel een verantwoordelijkheidsgevoel hebt en een auto huurt met een 18 sterren goedgekeurd van eBay afkomstige “autostoel” uit diep China ipv een opgevoerde brommer met je gezin. Hele weg bezig met ontwijken van die krengen. Ach, heeft papa een uitdaging en we zitten heerlijk in de airco en de auto zit toch al onder de krassen. Dus kom maar op!

Gister was het een voor ons doen minder dagje en zijn we naar Koh Lanta Old Town gereden. Hier staan de huizen voor een gedeelte op de weg en de achterkant op palen in het water. Je raadt het al, één grote touristenval. Wat dan wel leuk is, is om dan een hapje te gaan eten. Wat we niet merkten op straat was dat de wind door de huizen werd tegengehouden. Goeie dag, wat een wind en een golven. Luuk maar zo gepositioneerd samen met Mel dat hun haar naar achteren waaide. Voor mij maakt het niet zoveel uit, zo lang is mijn haar niet. Waar je normaal bij Luuk al zijn eten moet blazen omdat meneer panisch is om zijn mond te verbranden, had zelfs hij door dat dat nu niet nodig was. Goeie dag, wat een wind! Wel erg lekker gegeten en een leuke dag gehad!

Kortom, wij vermaken ons nog wel de komende paar dagen. Morgen (zaterdag) gaan we met de sissende sampan met daarop een gemonteerd vrachtwagenblok als voortstuwing, lees longtailboot, een paar eilanden bekijken en een grot. Dat is leuk zegt Melanie. Als het maar geen windkracht 12 is zegt Sander! Waarvan ik weet dat Luuk dat wel hoopt!

Wij gaan een banaan halen, dus tot de volgende keer!