Zo daar zijn we weer.

Gisteravond heerlijk een happie westerse steak gegeten en veel te laat weer terug in het hotel. Rond 11 uur, dus Luuk was over zijn slaap heen en liet dat wel even merken. Plus restantje jetlag met als resultaat om 1 uur sliep hij nog niet.

Vanmorgen was meneer uiteraard niet te genieten en ook niet van plan om te gaan eten. Dan maar niet, honger krijg je vanzelf wel weer.

Ons ontbijt naar binnen geschoven en een taxi besteld naar Batu Caves. Sorry, moet zeggen een Grab besteld en ook gekregen. Weer een leuke chauffeur en erg gelachen. Vandaag een bewolkte dag dus betekent veel zweten en weinig doen. Dat is lastig bij een tempelgrot die op 240 tredes hoger ligt en je dus omhoog zal moeten lopen.

Dat gaat papa dus mooi niet doen! Ik heb vakantie dus blijf lekker beneden. Het is heet zat ook.

Uiteraard ging Mel de uitdaging wel aan. Haar kleding was alleen niet gepast, dus kon een tafelkleed huren om daarin de weg naar boven te maken. Luuk en papa blijven beneden. Er was genoeg te zien. Onder andere ook een hele kudde met aapjes. Die zijn ook niet schuw en achterlijk, want overal halen ze eten vandaan. Zo ook bij Luuk. Die had net een kokosnoot leeggelurkt en op de grond naast hem gekwakt. Dat was mooi, want de aapjes vonden nog een restantje en deden zich daar tegoed aan.

Wat Luuk natuurlijk vreselijk interessant vond. Tenminste, voor een minuut of 5, want daarna was de spanningsboog weg. Het was weer tijd om te gaan rennen…… hallo vriend, zelfs de apen zitten in de schaduw!

Mel was weer beneden en heeft zoals een goed Volendammer betaamd iemand boven een poot uitgedraaid. Nu was het tijd voor ijs. Nou dan gaan we dat scoren.

Lekker een papaya-ijsje gehaald en mama een kokosnoot, dus smullen maar. Dat lekkere koele ijsje zag een aap ook en had de afweging gemaakt dat het ijsje van Luuk makkelijker te grijpen was dan die van papa. Dus de aap komt aanlopen, kijkt naar Luuk, Luuk denkt dat is leuk zeg, aapje denkt dat is lekker zeg, steekt zijn hand uit en grist heel netjes het ijsje uit de hand van Luuk en neemt een sprint met ijsje een boom in. Wat begon als lachen bij Luuk werd al snel beteuterd en uiteindelijk gillen als een speenvarken, want de aap had zijn ijsje gepakt. Denk dat het gewoon karma was, omdat Melanie boven ruzie heeft gemaakt met een lokale verkoper.

Een nieuw ijsje gehaald en deze al wachtend op de Grab opgegeten ver weg bij de apen.

Aangekomen in het hotel voor de regen nog even aan zwemmen

geweest. Dat is Luuk zijn geluksmomentje. Nu ligt mannetje heerlijk te slapen. Straks even kijken waar we gaan eten. Niet al te laat terug in het hotel, want morgen vliegen we naar Kuching.

Bye bye allemaal!