april 2018 – Traveltrip.nl

Mega mall & on top of the world

Gisteravond na het tukkie van Luuk zijn we, omdat de wereld hier verging, naar de mega Mall geweest. Er zitten meer dan 1000 winkels in dat pand, 50 restaurants en een indoor pretpark met een achtbaan. Hoe gek kan je het verzinnen.

Voordat we daar uberhaupt naar toe konden, moesten we eerst iets van transport regelen. Vorig jaar in Bangkok alles met Uber gedaan, wilden we nu weer. Om lang verhaal kort te maken, Uber bestaat niet meer hier en is Grab geworden. Werkt hetzelfde en is iets goedkoper dan Uber. Hollanders als we zijn de goedkoopste “taxi” besteld en ons gepropt in een soort Hyundai A10. Kwartiertje sturen in de spits ongeveer €3,50 later stonden we voor de deur. Onderweg vroeg de chauffeur nog wat mijn naam was. Hij vond dat ik een vreemde naam had. Op zijn scherm stond namelijk dat ik Aqil Feehily moest heten. Dat zou ik hebben opgegeven. Bleek deze naam inderdaad in mijn Grab-app te staan. 😆 Een nieuwe nickname is geboren.

Binnen als eerste op zoek gegaan naar iets te eten. Het was inmiddels al laat en trek hadden we inmiddels ook al. Alle malls hebben een foodcourt waar je voor een habbenkrats kunt eten en drinken. Luuk had natuurlijk weer nergens zin in en wilde alleen drinken. Goed jongen, dan eet je niets. Krijgt vanzelf wel weer honger.

Na de noodles naar de 5e verdieping gegaan en daar het pretpark opgezocht.

Inderdaad gewoon een indoor achtbaan, 48 bowlingbanen en wat andere attracties. Luuk vond het prachtig en keek zijn ogen uit. Omdat we ( te ) laat waren, gingen ze al sluiten en konden het met een teleurgestelde kleuter goedmaken met een ijsje.

Inmiddels al ruim over 10en dus tijd om terug te gaan. Dit keer een wat ruimere auto besteld en na enkele minuten wachten kwam er een ruimere auto voorrijden om ons terug te brengen naar het hotel. Chauffeur was een toffe vent en erg nieuwsgierig naar ons. Vertelde inderdaad dat Uber niet meer bestond en Grab beter is voor hem en de andere chauffeurs. Wat absoluut een voordeel is en Uber ook al had, is dat je sterren / rating kunt geven aan de chauffeur. Je ziet dus wat je krijgt als de chauffeur je rit accepteert. Hij vertelde ook dat de rating voor hem erg belangrijk is en hij daar ook zijn best voor doet. Hoe hoger de rating hoe meer geld hij kan en mag vragen voor een rit. Er is bijna niemand meer die een normale taxi neemt. Zouden ze bij ons ook in moeten voeren zo’n ratingsysteem.

Aangekomen in het hotel Luuk weer zijn tent in en maar 1x wakker geweest tot de wekker in de ochtend.

Na onze ogen te hebben opengekrabt, toch wel een dingetje die 6 uur tijdverschil, zijn we aangeschoven voor het ontbijt. Zoals de afgelopen paar dagen al is alles weer nee bij meneer en wil alleen maar fruit. Terwijl je hier kunt kiezen van westers tot Aziatisch tot Indisch. Echt compleet over the top. Dus wat eet papa, gewoon een boterham met jam en een bak koffie.

Voldaan van het ontbijt gelopen naar de Petronas Towers. Heerlijk wandelen naar de top van de wereld.

Nou ja, on top of het voormalige hoogste gebouw van de wereld dan. De Petronas Twin Towers. Hebben er even over gedacht of we het wel of niet zouden doen maar uiteindelijk toch maar omhoog gegaan. In de ochtend is het stralend weer en gevoelstemperatuur van 42 graden. Een cool pand met een airco is dan wel lekker om een verkoudheidje op te lopen.

Uiteindelijk het verkooppunt gevonden en uiteraard is het een grote toeristenval. Kaartje is gewoon een westerse prijs als je het vergelijkt met de andere prijzen hier. Ruim €40 euro met zijn 3en voor een uurtje. Ach, we zijn er maar een keer en achteraf krijg je spijt als je het niet doet. Weten we uit ervaring inmiddels.

Bovenin is het uitzicht echt fantastisch! Als eerste droppen ze je halverwege waar de loopbrug zit die de twee torens verbindt.

Tien minuten later ga je naar het hoogste punt waar het uitzicht over de stad bij helder weer echt supergaaf is. Het was Luuk alleen niet dynamisch genoeg dus ging daar als een goed kleuter betaamd rondrennen en gieren. Gelukkig kon hij nergens heen en kennen wij al die mensen niet. Wel hebben wij geprobeerd te ontkennen dat hij van ons is. Wat een lastige opgave is als hij je steeds opzoekt en hard papa roept.

Meneer kent trouwens ook geen angst en rent vol gas tegen de

gelaagde ramen aan om daar tegenaan te botsen en tot stilstand te komen. Lekker botsen papa….. zucht, ben weer paar jaar ouder geworden.

Na de excursie tot een goed einde te hebben gebracht en een sapje te hebben gehaald, zijn we naar het hotel teruggegaan om te zwemmen. Want dat is natuurlijk wel leuk. Plus als we dan ook nog eens pizza en patatjes

aan het zwembad gaan eten!! Hebben heerlijk gezwommen tot de wereld hier weer naar beneden kwam en nu liggen meneer en mama heerlijk te tukken en drinkt papa een bakkie koffie en tikt deze blog weg.

Tot de volgende blog!

Bestolen door een aap

Zo daar zijn we weer.

Gisteravond heerlijk een happie westerse steak gegeten en veel te laat weer terug in het hotel. Rond 11 uur, dus Luuk was over zijn slaap heen en liet dat wel even merken. Plus restantje jetlag met als resultaat om 1 uur sliep hij nog niet.

Vanmorgen was meneer uiteraard niet te genieten en ook niet van plan om te gaan eten. Dan maar niet, honger krijg je vanzelf wel weer.

Ons ontbijt naar binnen geschoven en een taxi besteld naar Batu Caves. Sorry, moet zeggen een Grab besteld en ook gekregen. Weer een leuke chauffeur en erg gelachen. Vandaag een bewolkte dag dus betekent veel zweten en weinig doen. Dat is lastig bij een tempelgrot die op 240 tredes hoger ligt en je dus omhoog zal moeten lopen.

Dat gaat papa dus mooi niet doen! Ik heb vakantie dus blijf lekker beneden. Het is heet zat ook.

Uiteraard ging Mel de uitdaging wel aan. Haar kleding was alleen niet gepast, dus kon een tafelkleed huren om daarin de weg naar boven te maken. Luuk en papa blijven beneden. Er was genoeg te zien. Onder andere ook een hele kudde met aapjes. Die zijn ook niet schuw en achterlijk, want overal halen ze eten vandaan. Zo ook bij Luuk. Die had net een kokosnoot leeggelurkt en op de grond naast hem gekwakt. Dat was mooi, want de aapjes vonden nog een restantje en deden zich daar tegoed aan.

Wat Luuk natuurlijk vreselijk interessant vond. Tenminste, voor een minuut of 5, want daarna was de spanningsboog weg. Het was weer tijd om te gaan rennen…… hallo vriend, zelfs de apen zitten in de schaduw!

Mel was weer beneden en heeft zoals een goed Volendammer betaamd iemand boven een poot uitgedraaid. Nu was het tijd voor ijs. Nou dan gaan we dat scoren.

Lekker een papaya-ijsje gehaald en mama een kokosnoot, dus smullen maar. Dat lekkere koele ijsje zag een aap ook en had de afweging gemaakt dat het ijsje van Luuk makkelijker te grijpen was dan die van papa. Dus de aap komt aanlopen, kijkt naar Luuk, Luuk denkt dat is leuk zeg, aapje denkt dat is lekker zeg, steekt zijn hand uit en grist heel netjes het ijsje uit de hand van Luuk en neemt een sprint met ijsje een boom in. Wat begon als lachen bij Luuk werd al snel beteuterd en uiteindelijk gillen als een speenvarken, want de aap had zijn ijsje gepakt. Denk dat het gewoon karma was, omdat Melanie boven ruzie heeft gemaakt met een lokale verkoper.

Een nieuw ijsje gehaald en deze al wachtend op de Grab opgegeten ver weg bij de apen.

Aangekomen in het hotel voor de regen nog even aan zwemmen

geweest. Dat is Luuk zijn geluksmomentje. Nu ligt mannetje heerlijk te slapen. Straks even kijken waar we gaan eten. Niet al te laat terug in het hotel, want morgen vliegen we naar Kuching.

Bye bye allemaal!

Vliegen en Kuala Lumpur

Zo de eerste dag zit er op. Om het kort samen te vatten druk en warm, maar wel weer ontzettend vet gaaf zoals Luuk steeds roept.

Om bij het begin te beginnen, eergisteren vertrokken met Emirates om via Dubai naar Kuala Lumpur door te vliegen. Vorig jaar alles met vliegen ingevuld voor Luuk. Dit jaar niet. Gewoon de goedkoopste gevonden met normale vertrek- en aankomsttijden. Dit keer dus met tussenstop.

Het eerste gedeelte van de vlucht gaan we het niet over hebben. Riepen onderweg verschillende keren tegen elkaar:”Volgend jaar gaan we naar de Veluwe op vakantie!”. We vertrokken met een uur vertraging vanaf Schiphol voor het eerste stuk van ongeveer 6 uur. Maar omdat meneer zijn middagtukkie niet had gehad, werd en was hij echt verschikkelijk. Een peuter met dubbele ADHD die gekooid moest worden op een vliegtuigstoel. Alles was stom, niet lekker en Luuk is boos en wil uit het vliegtuig😲. Hier gaan we het verder niet meer over hebben! Al die blogs met mooie verhalen over kadootjes om het uur en het entertainmentsysteem in het vliegtuig….. Yeah right….gewoon stom!!! Foto lijkt leuk, maar dit was ongeveer 5 minuten. Toen moesten we nog 16 uur.

Op Dubai mocht meneer er dan toch eindelijk uit ( toch goed geweest die keuze voor een tussenstop 😁) en hebben we even wat gegeten en gedronken. Inmiddels was het midden in de nacht, Luuk al ruim 17 uur wakker en werd nu toch wel moe.

Het 2e gedeelte van de vlucht is heel kort samen te vatten in onderstaande foto…

Gewoon matrasdienst gehad en heerlijk gebroken uit het vliegtuig gekomen.

Wat wel top was, was de service in het vliegtuig. Mochten op Dubai als eerste naar binnen ( daar wel Schiphol!) om Luuk vast te snoeren in zijn stoel en ze wisten ook gewoon zijn naam en werd zo ook aangesproken. Vond Luuk wel vreemd. Luuk kreeg mooie cadeautjes en ze waren erg lief tegen hem.

Aangekomen op Kuala Lumpur eerst op jacht naar een pinautomaat. Die snel gevonden, maar nu even de wisselkoers checken. Bleek ik verkeerd gekeken te hebben en Mel omgerekend ruim € 20.000 euro uit de muur laten trekken🤑. Het apparaat vond dit niet goed en gaf aan dat het een absurd bedrag was😇. Na de juiste koers te hebben, kregen we toch geld.

Daarna het geld uitgegeven aan een veel te dure taxi, waren het zat en geen zin om verder te zoeken. Na een uurtje over de snelweg in een taxi met een chauffeur met een parkinsonvoet ( gaspedaal aan – uit – aan – uit ) aangekomen in ons hotel en gelijk onder de douche gestapt. Dit keer het DoubleTree hotel.

Weer beetje tot leven gekomen en ons verplaatst naar de executive lounge waar we toegang toe hebben ( kwestie van goed zoeken als je op jacht gaat naar een hotel ). Heerlijk wat gedronken en Luuk fruit gegeten. Om daarna een happie te doen op de lokale foodcourt.

Na dit happie nog even buiten geweest om daarna ons bed op te zoeken. Toch wel lange dag zo ondanks het tukkie in het vliegtuig. Luuk is weer in zijn Deryan-tent gekropen en met zijn drieën in slaap gevallen. Tot 3 uur ‘s nachts onze tijd en toen was meneer wakker. Hem even in bed genomen om om 8 uur onze tijd samen wakker te worden. Dat is in bijna 4 jaar nog nooit gebeurd dat hij bij ons in bed heeft geslapen!! Ach, het is vakantie.

Na het ontbijt de stad ingelopen om tot de conclusie te komen dat we ons westerse tempo echt los moet laten. Man wat is het heet en vochtig. Niet alleen buiten maar ook onder mijn kleren.

We zitten vlakbij de Petronas Twin Towers.

Een bucketlist dingetje zeg maar. Daar de tourist uitgehangen en doorgelopen naar het verkoelende park wat er in de buurt ligt. Daar werd Luuk helemaal blij van, want er was een zwembad in dat park. Nu hadden papa en mama daar zeker rekening mee gehouden😏. Dus gewoon in de onderbox het water in. Dat leek mij ook wel wat. Maar toen ik mijn shirt uittrok om ook te gaan zwemmen, werd dit de vrouwelijke toezichthouders iets te veel. Luid fluitend op hun fluitjes werd mij verteld dat ik mijn shirt weer aan moest trekken. Dit was niet de bedoeling.

Neemt niet weg dat het voor Luuk top was!!! Mannetje heerlijk even op zijn manier gezwommen en kon de stuiterbal even afkoelen.

Na de duik teruggelopen via de supermarkt om toch maar even een schoonheidsslaapje te doen in de tent….. Lekker slapen vriendje💤💤💤💤